DARISI BAŞINIZA
DARISI BAŞINIZA
Hayatın doğal akışı içerisinde diğer insanlarla irtibatlarımızda bize uyan ya da uymayan pek çok farklı davranış sergilediğimiz zamanlar olur. Bazen kibar, bazen neşeli, bazen empant, bazen çalışkan, bazen duygusal ve bazen saygılı davranırız. Kibarlık; güzel arkadaşlıklar kurabilmek, saygın olabilmek için gereklidir. Çalışkanlık; para kazanmanız, geçiminizi sağlamanız ve hayat standardımızı koruyabilmemiz için gereklidir. Başarı; özgüven için, toplumda iyi bir yer edinmek için gereklidir. Saygılı olmak; size de saygı duyulmasını sağladığı için vazgeçilmezdir. Her ortam ve herkes için şekilden şekle gireriz çoğu zaman. Acaba, diğer insanlar için olduğumuzdan farklı davranmak pahasına gösterdiğimiz özveriyi, kendimiz için de gösteriyor muyuz? Emin olun kendiniz gibi olmak da ruhunuz için, mutluluğunuz için, huzurunuz için gereklidir.
Herkese uyum adına öz benliğinizi yitirmeyin, sizi siz yapan şeylerden asla vazgeçmeyin derim. Her zaman her fikri kabul etmek, herkesin dediğini yapmak, onların yanınızda kendilerini rahat hissetmelerini sağlamak zorunda değilsiniz. Bazen size uymayan, sizin düşüncenizden fersahlarca uzak düşüncelerle, durumlarla veya ortamlarla da karşılaşabilirsiniz. Öfkeye kapılın, kırın dökün, sayıp sövün demiyorum ama seviyeli bir şekilde katılmadığınızı söylemenizde ve sakince kendinizi ifade etmeye çalışmanızda ne mahsur var ki? Emin olun ki; susup kabullendiğinizde hissettiğiniz rahatsızlık, kibarca kendinizi ortaya koyduğunuzda kaybolacak, sizi daha güçlü, daha dinlenebilir ve hatta daha özgüvenli yapacaktır.
Siz siz olun her zaman kendiniz gibi olun, zira kendiniz gibi olmadığınız, kendiniz gibi davranamadığınız her an kayıptır. Bir gün içerisinde sadece kendiniz gibi olabildiğiniz anların süresi ne kadar hiç düşündünüz mü? Ebeveynlik, çalışma hayatı, ev işleri, alış veriş, yemek, günlük rutinler, arkadaşlar, çevre ve daha birçok kişiyle yapılan birçok şey. İçtenlikle sormak istiyorum bugün sadece kendiniz için ne yaptınız? Kendinizi mutlu eden ne yaptınız? Yapmadığınızı düşünüyorsanız şimdi hemen bir şeyler yapmanızı tavsiye ediyorum. Çünkü sizin en çok kendinize ihtiyacınız var. Kendiniz gibi davranabildiğiniz anlar yaratmadığınız sürece bu hayatta gerçekten mutlu olmak mümkün mü? Bir süredir önceliğimi kendime verdim. Sadece bana özel, benim istediğim şeyleri yaptığım ve ben gibi olabildiğim ortamlar yakalamaya çalıştım ve buldum da. Üstelik o kadar mutlu oldum ki ruhum yeşillendi, çiçeklerim açtı yeniden. O zaman ne kadar değerli olduğumu fark ettim ki, kendime bu değeri vermediğim sürece kimsenin vereceği de yok. Zaten artık başkalarından değer görmek çabam da yok, ben kendime değer veriyorum, kendi değerimi biliyorum, kendimle ilgileniyorum ve kendimi seviyorum. Bundan sonramı kendime adıyorum. Nefes almak veya hayatta olmak, yaşamak değil ki! Oysa ben yaşamak istiyorum. Ne istediğimi çok iyi biliyorum. Bugünden sonra tek çabam, mutluluğum adına bana verilen hayatı en güzel şekilde, hakkını vere vere yaşamak olacaktır.
Darısı başınıza…